Anneke Peereboom

Aantal kunstwerken in collectie : 19

Alle prijzen zijn inclusief lijst

Anneke Peereboom (Hoorn, 1950) volgde haar opleiding tot grafisch ontwerper aan de Rietveld Academie. Tevens studeerde zij af als Master in Art & Culture. Woont en werkt in het Loiregebied in Frankrijk en in Haarlem. Twee totaal verschillende omgevingen. Het schitterende champagnelandschap als ook de stads- en industrievormen zijn naar herkomst in de schilderijen te herkennen.

De dynamiek van haar werk is in alle facetten terug te vinden, zelfs het ritme waarmee de verf is aangebracht is medebepalend voor de compositie. Twee kenmerken zijn oorzakelijk voor de populariteit van Anneke Peereboom. Ten eerste haar altijd herkenbare ‘handschrift’ door al het werk heen. En daarnaast het continu ontwikkelen van nieuwe composities of zoals men ze meestal noemt: verhalen.

Kleur, vorm en een geweldige aandacht voor detaillering: dat zijn de in het oog springende kenmerken van haar werk. Sinds een aantal jaren houdt de kunstenares zich bezig met een bijzondere belangstelling voor semiotiek, de betekenis van tekens. Dit komt met name tot uitdrukking in de doeken waarin zij flarden van teksten heeft verwerkt. De samenhang tussen vorm en betekenis van tekens en symbolen fascineert haar. Een verhaal dat verwijst naar een andere wereld, een andere dimensie. Al schilderend wordt de ene kleur naast of over de ander neergezet,. Glacerend of dekkend.

“Er heerst luchtigheid in de schilderijen. Dat is nogal opmerkelijk, omdat de onbevangen ondertoon niet gekoppeld is aan een snelle, vlotte toets. De schilderijen die Peereboom in o.a. zes toonaangevende Nederlandse galeries exposeert, zijn het resultaat van een langdurig proces. De huid van de doeken verraadt een schildertrant die niet los gezien kan worden van veelvuldig overwegen. Schilderen, overschilderen, toevoegen, wegnemen en opnieuw nuanceren leiden uiteindelijk tot gelaagde composities waarin de worsteling met onderliggende lagen zichtbaar is gebleven. De schilderijen komen als een waterval op de toeschouwer af. Enige ontreddering gaat daarbij al snel over in nieuwsgierigheid, een zoektocht naar begrijpen en herkennen. Gelukkig is de wonderlijke schoonheid alternatief en redder voor de toeschouwer”.