Marjolijn van Ginkel

Aantal kunstwerken in collectie: 6

Voor Marjolijn van Ginkel (1946) is schilderen is een ontdekkingsreis. Vanuit vorm en kleur, maar vooral ook vanuit emotie en herinneringen.

De onderwerpen hebben vooral betrekking op menselijke relaties en de emoties daarbij. Situaties van ontmoetingen en de interactie. Mensen in relatie met hun omgeving. Zo ontstaan ze, in een proces van schilderen als een ontdekkingsreis. De kijker kan en mag zelf het beeld interpreteren. Zij geeft geen vaststaande boodschap of verhaal mee en geeft daarmee alle ruimte aan de fantasie en beleving van de toeschouwer. Vaak beelden van anonieme mensen, zonder gezicht, alleen de aanwezigheid in de omgeving is voelbaar. De werkelijkheid vermengt beelden van herinneringen met emoties van toen en nu.

Het proces van wording is voor haar de uitdaging. Elk schilderij vormt zich langzamerhand in kleur en compositie. Het één roept het ander op. Op een willekeurige ondergrond ontstaat door kleur en vorm een huid. Het kenmerkt zich door gelaagdheid en verweerdheid. Het kleurenpalet verandert tijdens het schilderen, het moet bij het beeld passen en het gevoel ervan weergeven. Daardoor schildert ze laag over laag, haalt kleuren weg waar ze eerst stonden en geeft beeldelementen de juiste plek. Niets staat vast totdat het geheel een balans en lading krijgt die bij de kijker vaak iets mystieks oproept.